Choć w domu się nie przelewało,
szczęścia, radości było niemało.

Rodzice bardzo nas kochali
i na porządnych wychowali.

Dom był otwarty dla każdego,
kto zechciał tylko wstąpic do niego.

Czy to był żebrak, wóz z Cyganami,
nikt nie odchodził z pustymi rękami.

Były przyjęcia, tańce do woli.
Tato przygrywał na harmonii.

I były śpiewy, skecze, radochy...
I były takze poezji strofy.

Dom wyjątkowy, przyznać muszę,
skromny, niewielki, ale miał duszę.

A gdy rodzice odeszli stąd,
jakże się zmienił rodzinny dom.

Halina Gąsiorek-Gacek

Oj tak.......